Puisi : Kekacauan

Pemikiran nan absolut
Sewajarnya menerima keadaan & kenyataan
Sebuah sistem materialistis yang besar

Masuk kian ke dalam
Menilik peri kehidupan organis & rohaniah
Bergerak, berlomba, berkuasa

Berpokok pangkal pada kejahiliahan
Manusia in abstrakto
Tak ada adil & tidak adil
Semua terancam
Rasa takut

Semua menunduk
Pada paksaan
Kekerasan
Hasrat akan keduniawian

Kini tiada rekat
Alam pun enggan
Terpisah daripada ajaran moyang
Berlawanan